31 days to go

Nog exact één maand te gaan vanaf vandaag..

Wat dus ook wil zeggen dat ik reeds een kwart jaar achter de rug heb in deze prachtige stad. Jammer genoeg geen maand vol zeeën van tijd om de onontdekte plekjes te ontdekken. Net zoals vorige maand zal dit een maand voor ge-thesis worden, we zitten namelijk in de laatste rechte lijn richting het afhandelen van die thesis en behalen van het diploma.

Lunch & ping pong @ Bryant Park

De afgelopen maand heb ik een andere stad gezien. Nope, ik heb geen roadtrip of dergelijke gedaan of de metro naar New Jersey genomen. De lente is eindelijk begonnen! Nuja, de lente hier is zoals een zachte zomer in België, de temperaturen doen het goed en dat ziet ge op straat. Niet alleen de bloemen en bomen staan in bloei maar ook de mensen ontwaken geleidelijk aan uit hun diepe winterslaap en dankzij de zonnestralen openen ze hun blaadjes om er op hun best uit te zien.

New York is hard hoor je sommige mensen wel eens zeggen, ik kan het alleen beamen. Je kan hier zo opgaan in je werk dat je jezelf wel eens kan vergeten. Je werkt zo hard dat je je lichaam negeert terwijl het schreeuwt om een moment rust. Hetzelfde overkwam mij eind vorige week. Vier dagen zat ik vastgenageld aan men bed - wat voor een 'workaholic' als niet zeer prettig ervaren kan worden - met een keelontsteking. Initieel dachten ze hier dat het om klierkoorts ging omdat ik enkel maar slapen kon, dat ging nog minder om te lachen zijn. Nu goed, het is geen klierkoorts, gewoon een goede keelontsteking, even uitzieken en er dan weer invliegen. Prijs voor een bezoek aan een gewone dokter? $450 dollar alstublieft! Goed dat ik een verzekering heb. De mensen zonder geld voor een verzekering hier, I feel them.. Another example of how hard New York or in this case how hard America is.

Heb ik nog zotte dingen gedaan in deze stad? Negatief. Positief indien je thesissen zot vindt. Ik vind het jammer dat ik de laatste tijd nee tegen veel heb moeten zeggen omdat ik continu aan die thesis moet denken. Ik heb letterlijk iedere dag, misschien zelfs ieder uur van die dag nodig om 1) het project af te ronden en 2) heel dit project in woorden om te zetten in de vorm van de thesis. Dit zijn bijna twee full time jobs aangelegenheden dat nu mijn tijd vragen. Ik steek liever nu in de periode dat mij hier nog rest iets meer tijd in men stage en eindwerk om dat hopelijk achteraf langer van deze stad te kunnen genieten ipv nu van de stad te genieten en daarna niet meer. Dit brengt me naar het volgende punt: werk.

Nog steeds geen nieuws van Zentrick, de gesprekken zijn nog steeds lopende. Zo is er hier en daar een Skype call of telefoongesprek met iemand van het team ter kennismaking indien ik de job zou hebben. Uit men laatste telefoongesprek dat ik heb gehad met hen mag ik afleiden dat ik volgende week nieuws ga vernemen of ik al dan niet de job heb. Buiten Zentrick zijn CashForce en Crisp ook een mogelijke toekomstige werkgever, meer daarover als het zo ver is.

Natuurlijk ben ik nog een beetje mens gebleven en heb ik deelgenomen aan activiteiten met vrienden maar nu niet voldoende om er een boek over te schrijven. Het zit ook niet in mij - sorry not sorry - om van iedere activiteit dat ik doe een foto te nemen. Enkele weken terug ben ik naar een housewarming / bday party in Brooklyn gegaan van de roommate van een vriendin. Een zalig ding hier is, als je er toegang tot hebt tenminste, de rooftops. Zo had die vriendin toegang tot haar dak en om daarop te chillen was gewoon te chill! De foto is niet geslaagd maar goed, je kan het je wel inbeelden hoe het is om in New York op een rooftop te chillen.

Sunset @ Brooklyn

Ik ben ondertussen een dikke maand geleden naar Output gegaan. "One of the best clubs in New York City" volgens Yelp en Yelp heeft gelijk. Wat een club! For the record, het is geen fancy club waar de vrouwen voor niets binnen mogen om rijke mannen aan te trekken - die clubs gaan mij uit principe nooit zien - maar echt een dance club met - en muziek is persoonlijk - heerlijke muziek met bekende DJ's van over de hele wereld en een enorm goed uitgewerkt sound and lightsystem. Er is 1 regel in de club: no pictures and/or video's. En wegens het in groot aantal aanwezige security guys, heb ik me ook aan die regel gehouden. Zelfs de feestmentaliteit valt hier niet te vergelijken. Nobody cares hier, gewoon dansen. I love it.

Goed, het project. 

Zoals ieder project zijn er ups en downs, de afgelopen paar weken waren van die down-weken. Zonder er te diep op in te gaan ga ik het proberen uit te leggen waarom het wat minder was. 

Ik maak gebruik van een gratis online service (Parse.com) die het mij mogelijk maakt in no time en zonder opstartkosten, configuratie, ... een back-end op te stellen voor de applicatie. Je kan de back-end vergelijken met iets dat iets aflevert aan wie erom vraagt. In het echte leven kan je de persoon achter de balie, de back-end noemen, en ik die iets vraag aan de persoon achter de balie is dan de app.  

Omdat Parse gratis is, zijn er natuurlijk limieten. Limieten zoals het aantal requests dat Parse per seconde kan afhandelen (30 requests/sec). Een andere limiet is de duur van een functie, die mag maar 15 seconden duren, anders krijg je een time out. En tis nu net die combinatie dat het dodelijk maakt.

Neem nu het volgende geval: ik wil Parse in synchronisatie houden met het systeem dat BelCham (CiviCRM) gebruikt. Concreet wil dit zeggen dat ik bijvoorbeeld alle contacten/events/memberships/... uit CiviCRM wil halen en opslaan in Parse. Alle contacten alleen al is goed voor een 8000 records in de database. Als je dan die 8000 records binnen de 15 seconden probeert weg te schrijven, bots je op een van die limieten: aantal request/sec overschreden. 8000 records / 15 seconden = 533,33 requests/seconde => iets teveel dus. Dit zorgde er dan voor dat het model in Parse herbekeken moest worden, wanneer het model in Parse aangepast wordt, moet natuurlijk ook de app aangepast worden en zo zijn we een dikke twee/drie weken bezig geweest met het model zo te vormen dat we binnen de limieten van Parse kunnen doen wat we willen doen.

Hieronder zijn enkele schermen te zien van de applicatie. Het design is nog niet volledig af maar de BelCham look and feel is er wel al mooi in verwerkt.

Overzicht upcoming events

Het login scherm

Detail van een event - 1

Detail van een event - 2

En nog enkele foto's van achter de schermen.

See you next time!













 

Een halfvol glas

Hello,

(Hoe deze blog werkt om uw foto's te orderen, steekt zwaar tegen. Mijn excuses dat het esthetische ontbreekt, maar het is een pain in the om te deftig te positioneren.)

Precies vandaag ben ben ik halverwege mijn stageperiode. Al twee maanden lang heb ik van deze stad mogen genieten, deels in haar donkere kant met de strenge winter en nu begint ze haar andere kant te tonen, die met de zonnestralen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat het dag en nacht verschil is tussen slecht en goed weer. Vanaf ook maar de kleinste zonnestraal de mensen bereikt, transformeren ze zowaar tot allemaal blij uitziende mensen, zalig toch?! En het gaat alleen maar beter worden, ik heb namelijk nog twee maanden af te leggen, joepie!
Sorry voor de mensen thuis maar ik wil echt niet terug naar België, ik heb men hart hier verloren en deel van mezelf ontdekt. En de kans dat ik terug kom wordt nu vrijdag hopelijk nog een beetje kleiner, dan heb ik namelijk een tweede sollicitatiegesprek voor een job als Sales Engineer bij Zentrick voor in New York en Los Angeles, fingers crossed!!

Ook New York deed mee aan de World Pillow Fight Day, en dat konden we niet laten liggen. Samen met andere Belchammers zijn we elk met een kussen afgezakt naar het slagveld. Damnnn, zou wijs dat dat was. Random mensen slaan met uw kussen, het blijft toch zalig! Het staat niet op foto maar we waren uitgerust met een musicbox en Belgische vlag. We kregen heeeeeeel veel vragen of we van Duitsland waren. Op het einde begonnen we de persoon dat het fout had gewoon te slaan met ons kussen haha.

Achteraf zijn we nog afgezakt naar iemand dat we - dankzij de Belgische vlag - hebben leren om een verjaardag te vieren. I love those random things.

Het is modern als Google een deel van de collectie is!

Tijd voor cultuur! Yes, ik ben naar een museum gegaan. Niet zoals in mijn eerste week om te gaan feesten tussen de planeten en sterren maar echt als museumbezoeker. Zeldzame gebeurtenis waar ik toch eens meer werk van moet maken. Zo kunstzinnig ben ik niet dus er een verhaaltje over schrijven zal er helaas niet inzitten. In die twee maanden dat ik hier zit ben ik geen enkele Belg tegengekomen op straat of waar dan ook, ik ga eens naar een museum en BAM, zeker 7 keer belgen tegen gekomen - jawel, verschillende mensen.

Eentje om in te kaderen nee?

Ik vond ook dat ik nu al twee maanden relatief goed met mijn voeten op de grond ben blijven staan, tijd om de hoogte in te gaan en de stad eens vanuit een ander perspectief te bekijken. En niets is beter dan dat te doen op een warme zaterdagnamiddag met een helderblauwe hemel.

Ik moet wel toegeven dat het waw-effect minder groot was dan ik had gedacht. Ook moet ik bekennen dat ik het naar boven kijken al een tijdje achter mij heb gelaten. Je ziet zoveel meer als je kijkt naar wat er op straat gebeurt. Man man, ik heb al veel gezien ze. Gaande van de beste straatmuzikanten, dansgroepen, kunstenaars tot op de twee uitersten op dezelfde hoek: de baas dat z'n kantoor binnenstapt en een dakloze dat voor het gebouw zit en dat is soms wel heel confronterend.


Ohja, ik heb jullie nog foto's beloofd van het moment dat ik men ervaringen mocht delen van studenten van de hogeschool Vives die hier op studiereis waren.

Over mijn project: de applicatie is zo goed als af en het zijn die laatste details dat de meeste tijd vragen nu. Als alles goed gaat kunnen we eind volgende week de eerste testrondes gaan houden terwijl er aan een ander deel van het project gewerkt wordt. Dan gaan we met de resultaten daarvan, de applicatie verbeteren, fouten eruit halen, ... om uiteindelijk de applicatie zo te hebben dat de eindgebruiker heeft wat hij wil en verwacht. Tgaan twee spannende weken worden, zal alles op tijd klaar zijn en nog belangrijker zal alles werken zoals gehoord en wat vindt de gebruiker ervan? Allemaal vragen dat mij meer en meer beginnen bezig te houden. Het zal nu even bye bye op tijd gaan slapen zijn en hello hello midnight coffees. De grafisch designer is nog volop bezig met het design van de app dus ik kan jullie helaas nog niets tonen, nog even geduld!

Ik moet nog iets bekennen. Ik mis stilte, de stilte van de vogels en de wind die door de bomen waait. Hier heb je ook wel vogels, en bomen waar de wind door kan waaien maar het geluid bevat een continue ruis van auto's, sirene's, ... Nu, tis niet dat ik hier zot kom van het lawaai, maar het viel me gisteren op toen ik in een park zat weg van de gebouwen en drukte en er toch nog zoveel lawaai was. En croissants mis ik ook, zo van die echte goede verse croissant van mijn bakker, Bernard. Ik heb er veel voor over om er zo eentje naar binnen te spelen.

I gotta go now, duim allemaal mee dat het vrijdag een even productief sollicitatiegesprek zal zijn als mijn eerste gesprek!

Enorm veel groeten van aan de andere kant van de oceaan!

Om af te sluiten, een regenachtige dag @ Times Square

Love you all!

42 dagen later

Hello hello,

Het is officieel: mijn eerste verjaardag op Amerikaans grondgebied. Dankzij het uurverschil had ik zelfs een beetje het gevoel dat ik twee dagen jarig was. Samen met mijn Europese vrienden hebben we het weekend goed ingezet door een kotfeestje te houden. Het was zo geslaagd dat we die avond niet meer buiten zijn geraakt. Never do beergames with German people haha!

Ik heb van een fantastische collega, dat er door gezondheidsredenen zelf niet bij kon zijn, een fantastisch cadeau gekregen: een adres en een telefoonnummer waarnaar ik moest bellen wanneer ik op het adres aangekomen was. Ik bel naar dat nummer en "den John" neemt op. Niet de John van Astrid voor alle duidelijkheid. Bon, die man komt mij halen en pakt mij mee naar de lift en duwt op de laatste knop. Toen begon mijn belletje te rinkelen: ik ga hier een view om U tegen te zeggen te zien krijgen. And it was! De o zo vriendelijke John gaf er nog een gratis les geschiedenis bij over de verschillende gebouwen, stadsdelen, straten, ... John nodigde me zelfs uit om nog eens langs te komen wanneer ik maar wil, en of ik dat ga doen! Nog nooit zo een vriendelijke man tegengekomen.

Op bovenstaande foto heb je een mooi overzicht van Downtown. Die toren dat er bovenuit steekt  is de nieuwe Freedom Tower. Als je dan meer naar rechts kijkt, zie je achteraan New Jersey, dat is een andere Staat dat enorm aan het evolueren is. Dat komt omdat het in NY enorm duur is om bijvoorbeeld een kantoorruimte te huren. Vandaar dat er nu enorm veel bouwprojecten in NJ zijn waar je - vergeleken met NY - veel goedkoper zaken kan doen.

De Hudson River en rechts zie je Hells Kitchen

Empire State Building

Bijschrift toevoegen

Uptown

Achter deze onvergetelijke verrassing had ik afgesproken met men Europese vrienden - nee nog steeds geen Amerikanen leren kennen - om te gaan brunchen en wat aan sightseeing te doen, Little Italy, China Town, SoHo, ... Foto's vertellen meer dan woorden dus bij deze.

Brunch!

Yummie

Achter ons zie je het apt van de serie Friends

Belgian Hot Chocolate of course

Street art

Op donderdag was er een Belgian Night Event @ Belcham waarbij verschillende Belgische zaken voorgesteld werden aan tourguides. Free Belgian Food - Waffles, chocolate, ... and beer! Vooral dat laatste is wel handig als je weet dat je in een bar gemiddeld $10 mag neerleggen voor een Stella.  

Deze week is mijn school op studiereis naar New York. De reis dat mij vorig jaar geïnspireerd heeft om hier stage te volgen. Vorig jaar was ik de persoon dat luisterde naar de sprekers, dit jaar was ik zelf een spreker. Ik mocht vertellen over hoe het hier is om te wonen, werken, ... en het heeft twee mannen geïnspireerd om hier, nadat ze afgestuurd zijn, een internship te volgen! Foto's van mezelf terwijl ik aan het spreken ben komen nog af - ze zijn in het bezig van de docenten - maar ik kan jullie wel al het zicht tonen van op het 44ste verdiep in het New York Times Building.

Dan rest er mij nu nog wat te vertellen over de stage zelf. Alles verloopt hier goed, precies een beetje te goed. De applicatie is ongeveer 75% ontwikkeld, dus er kan bijna aan de back-end begonnen worden. Voor de niet techneuten: de back-end is hetgeen waarmee de applicatie communiceert om data op te vragen & weg te schijven. Deze week zat ik ook samen met de grafisch designer die mij al enkele mock-ups van schermen kon tonen. De applicatie ziet er in één klap super professioneel uit, wat een likje verf al niet kan doen!
Ik heb jullie verteld dat ik samen werk met Xavier Facon van Crisp. Hij had ook nog een verassing voor mij. Ik ben één van de 20 mensen op deze aardbol dat in het bezit is van nearables. Nearables zijn kleine kleine kleine computers met een processor, thermometer & motion detector. De chip zendt binnen een bepaalde tijdsinterval een signaal uit via Bluetooth Low Energy, waar de applicatie naar kan luisteren. Adv de sterkte van het signaal kan je dan bijvoorbeeld berekenen hoever iemand van die chip staat, en of die persoon in beweging is. Wij gaan deze nearables als volgt proberen toe te passen binnen dit project:
Aan de ingang van de locatie waar een event doorgaat, hangen we een chip. Zo weten we perfect welke persoon aankomt op het event of het event verlaat. In de ruimte waar een event doorgaat plaatsen we dan weer 3 of meer chips in de uiterste hoeken van de ruimte dat ons dan toelaat om an driehoeksmeetkunde te doen en te berekenen waar welke persoon binnen de ruimte staat. Zo kan de gebruiker van de applicatie dan zien wie er naast hem staat, of waar die ene persoon dat hij zoekt is.
Het is puur een proof of concept feature omdat de chips nog niet commercieel verkrijgbaar zijn, maar dit is wel een mooie kans om cutting edge te werken en het staat mooi in men thesis.


Take care!