Een halfvol glas

Hello,

(Hoe deze blog werkt om uw foto's te orderen, steekt zwaar tegen. Mijn excuses dat het esthetische ontbreekt, maar het is een pain in the om te deftig te positioneren.)

Precies vandaag ben ben ik halverwege mijn stageperiode. Al twee maanden lang heb ik van deze stad mogen genieten, deels in haar donkere kant met de strenge winter en nu begint ze haar andere kant te tonen, die met de zonnestralen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat het dag en nacht verschil is tussen slecht en goed weer. Vanaf ook maar de kleinste zonnestraal de mensen bereikt, transformeren ze zowaar tot allemaal blij uitziende mensen, zalig toch?! En het gaat alleen maar beter worden, ik heb namelijk nog twee maanden af te leggen, joepie!
Sorry voor de mensen thuis maar ik wil echt niet terug naar België, ik heb men hart hier verloren en deel van mezelf ontdekt. En de kans dat ik terug kom wordt nu vrijdag hopelijk nog een beetje kleiner, dan heb ik namelijk een tweede sollicitatiegesprek voor een job als Sales Engineer bij Zentrick voor in New York en Los Angeles, fingers crossed!!

Ook New York deed mee aan de World Pillow Fight Day, en dat konden we niet laten liggen. Samen met andere Belchammers zijn we elk met een kussen afgezakt naar het slagveld. Damnnn, zou wijs dat dat was. Random mensen slaan met uw kussen, het blijft toch zalig! Het staat niet op foto maar we waren uitgerust met een musicbox en Belgische vlag. We kregen heeeeeeel veel vragen of we van Duitsland waren. Op het einde begonnen we de persoon dat het fout had gewoon te slaan met ons kussen haha.

Achteraf zijn we nog afgezakt naar iemand dat we - dankzij de Belgische vlag - hebben leren om een verjaardag te vieren. I love those random things.

Het is modern als Google een deel van de collectie is!

Tijd voor cultuur! Yes, ik ben naar een museum gegaan. Niet zoals in mijn eerste week om te gaan feesten tussen de planeten en sterren maar echt als museumbezoeker. Zeldzame gebeurtenis waar ik toch eens meer werk van moet maken. Zo kunstzinnig ben ik niet dus er een verhaaltje over schrijven zal er helaas niet inzitten. In die twee maanden dat ik hier zit ben ik geen enkele Belg tegengekomen op straat of waar dan ook, ik ga eens naar een museum en BAM, zeker 7 keer belgen tegen gekomen - jawel, verschillende mensen.

Eentje om in te kaderen nee?

Ik vond ook dat ik nu al twee maanden relatief goed met mijn voeten op de grond ben blijven staan, tijd om de hoogte in te gaan en de stad eens vanuit een ander perspectief te bekijken. En niets is beter dan dat te doen op een warme zaterdagnamiddag met een helderblauwe hemel.

Ik moet wel toegeven dat het waw-effect minder groot was dan ik had gedacht. Ook moet ik bekennen dat ik het naar boven kijken al een tijdje achter mij heb gelaten. Je ziet zoveel meer als je kijkt naar wat er op straat gebeurt. Man man, ik heb al veel gezien ze. Gaande van de beste straatmuzikanten, dansgroepen, kunstenaars tot op de twee uitersten op dezelfde hoek: de baas dat z'n kantoor binnenstapt en een dakloze dat voor het gebouw zit en dat is soms wel heel confronterend.


Ohja, ik heb jullie nog foto's beloofd van het moment dat ik men ervaringen mocht delen van studenten van de hogeschool Vives die hier op studiereis waren.

Over mijn project: de applicatie is zo goed als af en het zijn die laatste details dat de meeste tijd vragen nu. Als alles goed gaat kunnen we eind volgende week de eerste testrondes gaan houden terwijl er aan een ander deel van het project gewerkt wordt. Dan gaan we met de resultaten daarvan, de applicatie verbeteren, fouten eruit halen, ... om uiteindelijk de applicatie zo te hebben dat de eindgebruiker heeft wat hij wil en verwacht. Tgaan twee spannende weken worden, zal alles op tijd klaar zijn en nog belangrijker zal alles werken zoals gehoord en wat vindt de gebruiker ervan? Allemaal vragen dat mij meer en meer beginnen bezig te houden. Het zal nu even bye bye op tijd gaan slapen zijn en hello hello midnight coffees. De grafisch designer is nog volop bezig met het design van de app dus ik kan jullie helaas nog niets tonen, nog even geduld!

Ik moet nog iets bekennen. Ik mis stilte, de stilte van de vogels en de wind die door de bomen waait. Hier heb je ook wel vogels, en bomen waar de wind door kan waaien maar het geluid bevat een continue ruis van auto's, sirene's, ... Nu, tis niet dat ik hier zot kom van het lawaai, maar het viel me gisteren op toen ik in een park zat weg van de gebouwen en drukte en er toch nog zoveel lawaai was. En croissants mis ik ook, zo van die echte goede verse croissant van mijn bakker, Bernard. Ik heb er veel voor over om er zo eentje naar binnen te spelen.

I gotta go now, duim allemaal mee dat het vrijdag een even productief sollicitatiegesprek zal zijn als mijn eerste gesprek!

Enorm veel groeten van aan de andere kant van de oceaan!

Om af te sluiten, een regenachtige dag @ Times Square

Love you all!